Vakantie Aruba
Aruba is het meest westelijk gelegen eiland van de Benedenwindse Eilanden. De oppervlakte van het eiland is ruim 193 vierkante kilometer. Qua omvang is het te vergelijken met het eiland Texel.
Aruba bestaat uit een kern van oude gesteenten dat zich meer dan honderd miljoen jaar geleden door o.a. onderzeese uitbarstingen gevormd heeft. Ongeveer zestig miljoen jaar geleden verscheen dit gesteente boven zeeniveau. Daarna werd het omgeven door veel jongere afzettingen in de vorm van koraalkalksteen. Het oudste, vulkanische gedeelte van Aruba bevindt zich dan ook in het midden van het eiland. Hier bevinden zich ook de hoogste toppen van het eiland, de 189 meter hoge Jamanota en de 188 meter hoge Arikok. De noordkust is steil en rotsachtig. Door de noordoostpassaat beukt de zee constant met grote kracht tegen de kust. Het zuidoostelijke deel van het eiland bestaat uit kalksteenformaties. Aan de westkant is een kilometers lang zandstrand, die tot de mooiste van de wereld gerekend worden. Hier staan ook bijna alle hotels. In tegenstelling tot de noordkant is de zee hier kalm en zeer helder.
Geschiedenis
Er is over de oorspronkelijke bewoners van Aruba weinig bekend. Uit opgravingen weet men dat het eiland voordat het ontdekt werd door de Spanjaarden, het zogenaamde pre-Columbiaanse tijdperk, al honderden jaren bewoond is geweest.
De oerbevolking van Aruba bestond uit Arowakken, die van het vasteland van Zuid-Amerika kwamen. Uit archeologisch onderzoek is gebleken dat het eiland werd bewoond door indianen die dezelfde cultuur hadden als de bewoners van het Zuid-Amerikaanse werelddeel. Verder bewijs voor de veronderstelling van de Zuid-Amerikaanse afkomst van de indianen vormen ook de rotstekeningen die op veel plaatsen, vooral bij de ingang van de grotten, zijn ontdekt. Bovendien werden de doden in grote potten begraven zoals in het Amazonegebied. In de veertiende eeuw veroverden de Cariben, zelf verjaagd door Zuid-Amerikaanse indianenstammen, Aruba. De indianen leefden ten tijde van de komst van de Spanjaarden nog in het stenen tijdperk, in kleine groepjes verspreid over het eiland in eenvoudige lemen hutten. Ze leefden van visvangst en plantaardig voedsel. De Benedenwindse Eilanden zijn volgens de overleveringen in 1499 door de Spanjaarden ontdekt. Historici zijn het er niet over eens of ze ontdekt zijn door Alonso de Ojeda of door Amerigo Vespucci. Op basis van kaarttekeningen en geschriften vermoedt men dat Ojeda wel op Curaçao en Bonaire is geweest, maar niet op Aruba. Aruba werd waarschijnlijk enkele jaren later tijdens verkenningstochten "ontdekt". De Spanjaarden noemden de eilanden "Islas de los Gigantes" omdat de indiaanse bevolking qua lengte met kop en schouders boven hen uitstak. In 1513 haalden de Spanjaarden de hele indiaanse bevolking van Aruba af om als slaven in de kopermijnen van Santa Domingo te werken. Het eiland bleef onbewoond achter maar langzamerhand kwamen er weer bewoners van het vasteland naar het eiland om er zich te vestigen. Weer wat later kwamen de Spanjaarden op het eiland wonen en deden de indianen dienst als personeel.
De Nederlanders waren in die tijd een ondernemend volk en bevoeren alle wereldzeeën. Voor de haringvisserij hadden ze veel zout nodig. Dit haalden ze uit Spanje en Portugal, maar door de Tachtigjarige Oorlog tegen Spanje waren ze genoodzaakt om op zoek te gaan naar nieuwe zoutpannen, die ze vonden in het Caribische gebied. Aangezien de belangen in Zuid-Amerika groeiden, was een steunpunt in het Caribische gebied van groot belang. In 1634 veroverden de Nederlanders Curaçao en gebruikte het eiland als uitvalshaven tijden de Tachtigjarige Oorlog om de Spaanse vloot aan te vallen. In 1636 namen de Nederlanders ook Bonaire en Aruba in om aanvallen vanuit deze eilanden te voorkomen. Door de Westindische Compagnie werden de Benedenwindse Eilanden ontwikkeld tot landbouwkolonies. Op Aruba begon men met het fokken van paarden en vooral geiten. Het aantal geiten op het eiland werd op een gegeven moment zo groot, dat men Aruba ook wel "geiteneiland" noemde. Het eiland werd bestuurd door een commandeur met enkele blanke hulpjes. Verder woonden er uitsluitend indianen op het eiland. Door het vrijwel ontbreken van negerslaven zijn de indiaanse karaktertrekken op Aruba sterker bewaard gebleven dan op Curaçao en Bonaire. Pas na 1770 kwamen er negerslaven op het eiland, maar op zeer beperkte schaal. De vele oorlogen van de Nederlanders met de Engelsen hadden ook gevolgen voor Aruba. In 1806 viel Aruba in Engelse handen en de bezetting duurde tot 1816. In 1816 kreeg Nederland Aruba van de Engelsen terug. In 1824 werd er goud gevonden en in 1859 fosfaat. Honderd jaar later staakte men het delven van goud en ook de fosfaatwinning werd gestaakt.
De meest ingrijpende gebeurtenis in de moderne geschiedenis van Aruba is de komst van de Lago Oil and Transport Company. De komst van deze raffinaderij bracht grote veranderingen voor Aruba en zijn bevolking met zich mee. Omdat er niet voldoende arbeiders op het eiland waren, kwamen er vooral vanuit andere Engelstalige Caribische eilanden arbeidskrachten naar Aruba. Een ander gevolg was dat Aruba interessant werd voor andere bedrijven en commerciële instellingen. Door dit alles steeg de levensstandaard snel wat voor een klein eiland in het Caribische gebied een ongekende luxe was. Automatisering had echter tot gevolg dat het aantal werknemers steeds verder afnam. Van de 8300 mensen die in 1949 voor Lago werkten waren er begin jaren tachtig nog maar 1350 over. O.a. door de sterk verouderde raffinaderij en de daardoor oplopende verliezen sloot in 1986 de Lago-raffinaderij de poorten. De komst van de Lago-olieraffinaderij had ook op politiek terrein de nodige gevolgen. In het begin van de jaren dertig werd aan de Koninkrijksregering de wens kenbaar gemaakt dat Aruba zich wilde afscheiden van Curaçao en een rechtstreekse band wilde aangaan met Nederland. In 1948 werd er een onderzoekscommissie samengesteld die de verhoudingen tussen Aruba en Curaçao ging bestuderen. In 1951 verkregen de Nederlandse Antillen een grote mate van zelfstandigheid. In 1954 probeerde de Arubaanse Eilandsraad via een motie een afzonderlijk deel van het Nederlandse Koninkrijk te worden. In de loop van de jaren zeventig won op Aruba een separatistische beweging aan kracht, gericht op losmaking uit het administratief verband van de Nederlandse Antillen. De leider van deze beweging voor 'separashon' was Betico Croes. Dit streven werd uiteindelijk in 1983 gehonoreerd met de toekenning van een aparte status vanaf 1 januari 1986. De Status Aparte moest leiden tot de onafhankelijkheid per 1 januari 1996. In mei 1991 zag Aruba hiervan af en werd het streven naar onafhankelijkheid op de lange baan geschoven. In juli 1994 won de Arubaanse Volkspartij (AVP) de parlementsverkiezingen en werd Henny Eman minister-president van een coalitieregering die streefde naar een grondige sanering van de overheidsuitgaven. In november 1996 kwamen de relaties met Nederland onder druk te staan nadat Nederlandse politici ernstige kritiek hadden geuit op de gebrekkige rechtshandhaving en de ondoorzichtige verhouding tussen regering en bedrijfsleven op Aruba.
Klimaat
Aruba heeft een tropisch klimaat en het is er altijd zonnig. De gemiddelde temperatuur is er bijna 28° C. graden en er waait altijd een noordoostpassaat. Het verschil tussen zomer en winter is gemiddeld slechts 3,6° C. en het verschil tussen dag en nacht is gemiddeld 5,5° C. De gemiddelde regenval is ongeveer 60 cm per jaar, en de regen valt meestal in de vorm van korte, hevige plaatselijke buien. De meeste regen valt in de maanden november, december en januari. De warmste maanden zijn augustus, september en oktober. Tropische stormen en tornado's komen op Aruba niet voor.
Planten en dieren
Door het tropische klimaat met z'n beperkte regenval is de plantengroei op de droge grond beperkt, ongeveer 500 soorten. Er komen voornamelijk struikgewassen, agaven en boomsoorten als de typische dividivi voor. Deze boomsoort wordt door de wind gevormd. Meest opvallende plantenfamilie zijn de cactussen die verspreid over het eiland in een groot aantal soorten voorkomen. Er komen zeven soorten hagedissoorten voor, waarvan de leguaan de bekendste is. Verder komen er twee slangensoorten voor, de Santanero en de giftige Cascabel. Aruba heeft ongeveer 174 vogelsoorten. De meeste komen echter alleen om te overwinteren of zijn op doortocht naar een andere broedplaats. Ongeveer 50 soorten broeden op het eiland.
Zoogdieren zijn vooral geiten en ezels. Omdat geiten alles eten zijn ze zeer bedreigend voor de toch al kwetsbare plantengroei. De levende organismen van het koraal behoren tot de holtedieren. Verder komen er in zee o.a. barracudas, inktvissen, haaien, krabben, kreeften, roggen, schildpadden, zeepaardjes en zeesterren voor.
Natuur
De eerste indruk van het landschap op Aruba is die van een vrij kaal, woestijnachtig landschap. Maar voor wie de moeite neemt om rustig rond te kijken, heeft de natuur op Aruba veel te bieden.
Arikok National Park
In de buurt van St. Cruz ligt het Arikok National Park. Een beschermd natuurgebied van ong. 35 vierkante kilometer groot. Dit is 18% van de totale oppervlakte van Aruba.
Naast de, soms unieke, flora en fauna zijn ook een aantal culturele en historische monumenten te vinden. De kalksteenformaties in het park bevatten het grootste natuurlijke zoetwaterreservoir van het eiland. De eerste bewoners van Aruba vestigden zich daarom al in dit gebied.
Het park bestaat uit 5 gebieden met elk een eigen karakter. Door het gehele park liggen wandelpaden maar het is een aardig avontuur om deze te bewandelen. Gezien de warmte kan het park beter in de vroege ochtend of late namiddag bezocht worden. Ook de dieren komen op het heetst van de dag liever niet uit hun schuilplaats.
Vlag
Sinds 18 maart 1976 heeft Aruba de eigen nationale vlag en een nationaal volkslied. De kleuren van de vlag zijn blauw, rood, geel en wit.
De blauwe achtergrond symboliseert de zee en de lucht. Blauw is tevens de kleur van de hoop en de toekomst.
Links bovenaan staat een vierpuntige rode ster. Deze ster staat symbool voor het eiland Aruba waarvan de meeste aarde een rode kleur heeft. De witte zoom rond deze ster staat voor de stranden die Aruba omringen. De kleur wit staat ook voor eerlijkheid en oprechtheid. Er is bewust gekozen voor een vierpuntige ster. De Arubaanse vlag is de enige vlag ter wereld met een vierpuntige ster. Deze ster staat voor het kompas en refereert hiermee aan de herkomst van de bevolking uit alle vier de windstreken die op Aruba vreedzaam naast elkaar leven. Het is ook een verwijzing naar de vier talen welke op Aruba gesproken worden (Papiamento, Nederlands, Engels en Spaans).
Het geel in de vlag verwijst naar het zonlicht. De lijnen geven de beweging aan richting de status aparte. De lijnen staan voor de twee pijlers van de Arubaanse economie. De eerste lijn vertegenwoordigt de stroom touristen die komen genieten van de zon. De tweede lijn is voor de industrie en de mineralen die het eiland welvaart brachten (goud, fosfaten en later olie).
Door de lijnen smal te houden heeft men willen aangeven dat Aruba zelfstandig maar niet geisoleerd in de wereld staat.
Taal
Hoewel het Nederlands de officiële taal van Aruba is, is Papiaments de meest gesproken taal. Het Papiaments is ontstaan uit het Spaans, Portugees, Nederlands, Engels, Frans en een beetje Afrikaans. De naam Papiaments is afgeleid van het werkwoord "papia" dat praten betekent. De basis van het Papiaments is hoofdzakelijk van Spaanse en Portugese herkomst. Met de komst van de Nederlanders werd daar Nederlands aan toegevoegd. Het Engels en het Frans stammen af van de bezetters van andere Caribische eilanden. Het mengtaaltje dat zich hieruit ontwikkelde is langzaam maar zeker de plaats gaan innemen van een moedertaal. Aruba kent zelfs een officiële spelling van het Papiaments. Die wijkt wel af van de spelling zoals die op de eilanden Bonaire en Curaçao gebruikt wordt. De meeste Arubanen spreken naast Papiaments en Nederlands vaak ook nog uitstekend Spaans en Engels.
Bevolking
Het is aan de meeste Arubanen duidelijk te zien dat ze afstammen van indianen. Maar ook Nederlandse en Spaanse invloeden zijn duidelijk aanwezig. De Indiaanse trekken zijn niet afkomstig van de oorspronkelijke indiaanse bevolking, maar van de later uit veelal Venezuela en Colombia gekomen indianen van een Spaans-indiaanse afkomst. Het negroïde element is zoals al eerder vermeld in verhouding tot de andere eilanden minder vertegenwoordigd. Met de komst van de olie-industrie in de jaren twintig trokken mensen van over de hele wereld naar Aruba. Met als gevolg dat er nu meer dan 40 nationaliteiten wonen. Het bevolkingsaantal schommelt nu rond de 70.000. Tachtig procent daarvan is Arubaan. De overige twintig procent bestaat voor een groot deel - 10 procent - uit Nederlanders en de rest voornamelijk Fransen, Engelsen en Portugezen, afkomstig van andere Caribische eilanden.
Bezienswaardigheden:
Stranden
De stranden van Aruba behoren tot de mooiste ter wereld. Aruba beschikt over vele kilometers prachtig wit strand. En elk strand heeft zo zijn eigen charme. Alle stranden, ook die bij de hotels, zijn vrij toegankelijk. De ligstoelen en parasols op de stranden bij de hotels zijn echter gereserveerd voor de hotelgasten. Ook in het hoogseizoen bieden de schone stranden voldoende ruimte om rustig van de heldere azuurblauwe zee, de palmen en het warme zonnetje te genieten.
- Arashi Beach is een wit zandstrand. Een perfecte plaats om te zwemmen en te snorkelen.
- Malmok Beach bestaat uit een aantal kleine zandstrandjes tussen de verder rotsachtige kust. Deze rotsen zijn rijk begroeid met koralen en bieden een goede, beschutte omgeving voor de vele vissen die er leven. Een mooie plek om te snorkelen of te duiken.
- Hadicurari is eveneens een wit zandstrand met hier en daar wat kiezels. Het water is er kalm en ondiep. Deze plek is ideaal voor windsurfers. In de nabijheid zijn dan ook een surfshop en een surfschool aanwezig.
- Bij Palm Beach vind je en wit zandstrand dat zich uitstrekt zover het oog reikt. Door de aanwezigheid van hotels vlak aan het strand is er voldoende gelegenheid om een drankje of hapje te kopen.
- Aan de kust van Eagle Beach spoelen de golven vriendelijk tegen het kilometers grote strand. Een gewilde plek voor watersporters.
- Liefhebbers van een stevige golfslag kunnen terecht bij Manchebo Beach. Dit strand is het grootste van Aruba.
- Bij Druif Beach is de zee een stuk kalmer. Een prima plaats om te zwemmen.
- Voor een leuke Beach Club kun je terecht op Surfside Beach. De zee is hier rustig en een uitstekend zwemwater.
- Aan de oostkant van het eiland zijn nog twee stranden. Het is wel een stukje rijden maar deze zijn toch ook zeker een bezoekje waard.
- Rodgers Beach is een rustig wit zandstrand. De riffen voor de kust zorgen voor rustig zwemwater. Hier bevindt zich de gezellige Beach Club Coco Beach.
Kinderen en minder geoefende zwemmers kunnen prima terecht op Baby Beach. De ondiepe, door riffen omzoomde zee maken het een zeer veilige zwemplaats. Baby Beach is ook een ideale plek om te snorkelen. Tussen de riffen zwemmen talloze felgekleurde vissen.
Alto Vista kapel
In 1750 werd door de indianen de eerste katholieke kapel van het eiland gebouwd. De kapel was gemaakt van takken op een stenen ondergrond en is langzaam maar zeker vergaan. In 1952 heeft men ter herinnering aan deze eerste kerk van Aruba op de plaats van de oude kerk een nieuwe Mariakapel gebouwd, de Alto Vista kapel.
Bushiribana
Aan de noordkust ligt Bushiribana, een ruïne van wat eerst een goudsmelterij op Aruba was. In deze omgeving werd destijds veel goud gedolven, en men treft op verschillende plaatsen nog oude mijnschachten aan. Sommige van de schachten zijn wel 30 meter diep.
Fort Zoutman
Fort Zoutman in de hoofdstad Oranjestad is het oudste gebouw op Aruba. Het werd in 1796 gebouwd om de haven te beschermen tegen invallen. Na 1816 vestigde men er kantoren van de overheid in. In 1868 werd er een toren aan toegevoegd, die tevens als vuurtoren diende. Momenteel bevindt zich in het fort en de toren het Museo Historico Arubano.
Grotten
Het eiland heeft enkele interessante grotten. De grotten van Fontein zijn bekend door de mooie indiaanse rotstekeningen, die op de zoldering zijn te vinden. Ten zuiden van de grot ligt de "Tunnel of love", een onderaardse tunnel met duistere spelonken en gangen met een lengte van 200 meter en een hoogte van 5 tot 6 meter.
Museo Historico Arubano
Het museum is in Fort Zoutman gevestigd, en men vindt er onder andere schelpen, bodemvondsten, gesteenten en fossielen. Ook krijgt men er een indruk van de vroegere goudwinning.