Vakantie Istanbul
Een reis naar Istanbul is een reis naar het verleden van een grootse stad, maar tegelijkertijd een reis naar het heden van een moderne stad met al haar charmes en tegenstrijdigheden. Ooit was deze stad onder de naam Constantinopel de hoofdstad van het Oostromeinse Rijk. Wie vandaag de stad bezoekt, wordt voortdurend geconfronteerd met de fascinerende geschiedenis van deze stad die werkelijk op de grens tussen oost en west ligt.
De miljoenenstad Istanbul (7 - 8 miljoen inwoners) is de grootste stad van de republiek Turkije. Het was de vroegere hoofdstad van het Osmaanse Rijk en daarvoor van het Oostromeinse en het Byzantijnse Rijk. Istanbul ligt aan de zeeëngte die Bosporus (of Bosphorus) genoemd wordt en die de Zwarte Zee met de Zee van Marmara en de Middellandse Zee verbindt. In de Bosporus eindigt ook de zogenaamde 'Gouden Hoorn'. Dit is de 7 km lange monding van meer landinwaarts gelegen rivieren. Deze monding dankt zijn naam aan de weerkaatsing van het zonlicht op het water. Hierdoor geldt de 'Hoorn' als een van de mooiste baaien ter wereld. Deze monding scheidt het oude stadsdeel 'Stanboel' ten zuiden van de baai van het nieuwere stadsdeel 'Beyoglu', ten noorden van de baai. Twee bruggen (de Galatabrug en de Atatürkbrug) verbinden de beide delen
De stad strekt zich uit over twee continenten (Europa en Azië) want aan beide kanten van de Bosporus heeft het stedelijk gebied zich erg uitgebreid. Groot-Istanbul beslaat meer dan 400 km². In 1973 had de stad nog een bevolking van ongeveer 3 miljoen inwoners. Momenteel is dit aantal meer dan verdubbeld, vooral door de voortdurende immigratie van plattelandsbewoners die hier hun geluk komen zoeken. Een Turks spreekwoord : "In Istanbul zijn het stof en de stenen van goud". Door die spectaculaire bevolkingstoename kampt de stad natuurlijk met problemen. De infrastructuur volgt met moeite de bevolkingsgroei. Sommige wijken zijn ook erg verpauperd.
Istanbul is niet alleen een historische stad, maar ook het economisch hart van de moderne Turkse Republiek. Een ononderbroken vloot van olietankers en handelsschepen vaart dagelijks door de Bosporus.
Op cultureel vlak wordt pas de rijkdom van de stad duidelijk. Het enorme aantal musea, kerken, moskeeën, paleizen, bazars en mooie idyllische plekjes lijkt oneindig. Wanneer men tijdens de zonsondergang aan de oever van de Bosporus het rode avondlicht ziet weerspiegelen in de vensters aan de overzijde, dan begrijpt men waarom vele eeuwen geleden vele kolonisten op deze plek zijn neergestreken en waarom iedereen altijd deze glorieuze stad heeft willen bezitten.
GESCHIEDENIS
Rond 600 v. C. sticht de Griek Byzas op het schiereiland waar nu Istanbul ligt de nederzetting Byzantion. De plaats bleef lang zijn dorpskarakter behouden tot de Romeinse keizer Constantijn in 330 n.C. besloot de stad te ommuren en er zijn keizerlijke residentie in onder te brengen. Vrij vlug werd de stad 'Constantinopel' genoemd en in 395 n.C. werd ze de hoofdstad van het oostelijk deel van het Romeinse Rijk, een tweede Rome. Dit rijk krijgt later de naam 'Byzantijns Rijk', naar de oorspronkelijke naam van de eerste nederzetting.
In de vroege middeleeuwen wordt Constantinopel steeds belangrijker als handelscentrum. Handelaars uit oost en west komen er zich vestigen. De kruistochten tussen de 11de en 13de eeuw versterken het kosmopolitisch karakter van de stad. Het verjagen van de Byzantijnse keizers en de korte periode tussen 1204 en 1261, waarin de stad geregeerd werd door tot keizer uitgeroepen kruisridders, brengt Constantinopel aan de rand van de afgrond.
In 1453 wordt de stad door de Osmaanse Turken onder sultan Mehmet II veroverd. Vooral in de 16de eeuw, onder sultan Soelaiman de Grote, werd de stad verder verfraaid met prachtige bouwwerken die niet moesten onderdoen voor de monumenten van de Byzantijnse tijd. In die periode wordt ook de naam ISTANBUL meer en meer gebruikt. Het is een verbastering van het Griekse 'eis tin poli = in de stad). De Grieken noemen Istanbul nu nog altijd ' i poli'. In de daarop volgende eeuwen knoopten steeds meer Europese staten diplomatieke betrekkingen aan met de stad die nu de hoofdplaats was van het Osmaanse Rijk.
Dit rijk begon in de 19de eeuw te verzwakken. Tijdens de eerste wereldoorlog kozen de Osmanen de kant van Duitsland. Na de oorlog kwam er een geallieerde bezettingsmacht maar in 1922 richtte Kemal Atatürk een nieuwe republikeinse regering op in Ankara. De laatste sultan werd van de troon vervallen verklaard en Istanbul werd opgeheven als zetel van de centrale macht. De stad is er nochtans in geslaagd om sindsdien zijn positie van economisch en cultureel centrum van Turkije te behouden.